Piercing to tak zwane przekłuwanie różnych części ciała. Najczęściej przekłuwanych części ciała to uszy, nos, wargi, język, łuki brwiowe, sutki, okolice podbródka, pępek, a także narządy płciowe czyli u kobiet to wargi sromowe jak również okolice łechtaczki, a u mężczyzn są to prącia, moszna. Coraz większą popularnością cieszą się tunele czyli kolczyki z najpopularniejszych rodzaj kolczyków używanych do piercingu czyli jest to kółko zapinane kulką a także „podkówka”, „banan”, „sztanga” jak również sztanga powierzchniowa, nazywane tak ze względu na posiadający kształt. Czas gojenia zależy od miejsca przekłutego ciała jak również od indywidualnych cech danego organizmu. Początki gojenia to dyskomfort jaki człowiek odczuwa oraz lekki ból, jak również odczuwalne jest swędzenie oraz pieczenie. Często też wydziela się płyn, który zasychając tworzy suche strupki na biżuterii, który powinien być dokładnie zmywany aby nie wdało się zakażenie . Przez pewien czas po przekłuciu nie powinno się spożywać większych ilości alkoholu oraz kofeiny a także ograniczyć wdychanie nikotyny. Czas gojenia zależy od miejsca na przykład ucha to około od jednego miesiąca do trzech miesięcy; łuk brwiowy od półtora miesiąca do trzech miesięcy; nos od jednego miesiąca do trzech miesięcy; warga goi się od jednego miesiąca do dwóch miesięcy; język to jeden miesiąc do trzech miesięcy; sutki goją się od dwóch miesięcy do czterech miesięcy oraz pępek od jednego miesiąca do pół roku.
Świeża rana, która istnieje po przekłuciu powinna być skrupulatnie czyszczona za pomocą gazy nasączonej solą fizjologiczną ponieważ ograniczy to ryzyko wystąpienia infekcji oraz innych powikłań. Jak również zalecane jest przemywanie miejsc przekłucia delikatnym mydłem antybakteryjnym na przykład w czasie kąpieli przy czym należ jednocześnie pamiętać, by nie narażać uszkodzonego naskórka na rozmoknięcie. Osoby z wadą krwi, gorszą krzepliwością czy hemofilią decyzję zrobienia sobie kolczyka powinny skonsultować z lekarzem. Z medycznego punktu widzenia kolczykowanie ciała jest jednoznaczne z jego okaleczaniu. Przekłucie, w którym umieszczono kolczyk, stanowi otwartą ranę, której gojenie jest długotrwałe. Z tego to też powodu w piercingu nie używa się biżuterii wykonanej ze srebra bądź złota, gdyż jest on z metali niekorzystnie wpływających na proces gojenia się rany. Do świeżych przekłuć używa się stali chirurgicznej oznaczonej 316L (bardziej polecana do zagojonych przekłuć ze względu na znikomą zawartość niklu), tytanu G23 oraz bioplastu. Są to materiały hipoalergiczne, pozbawione niklu (który najczęściej jest przyczyną uczuleń) oraz są biokompatybilne. Przekłucie powinno być wykonane przede wszystkim w warunkach sterylnych przez osobę wykwalifikowaną, aby zminimalizować ryzyko zakażenia na przykład gronkowcem a przede wszystkim wirusem zapalenia wątroby typu C, wirusem zapalenia wątroby typu B oraz bardzo groźnym wirusem HIV. Piercing ze strony jamy ustnej zwiększa ryzyko urazów w uzębieniu, może prowadzić do odrętwienia części błony śluzowej oraz twarzy i zaburzenia smaku oraz także licznych ubytków próchnicowych prowadzących w
